- ვიცნობ სტუდენტს, რომელსაც სამსახურიდან დაქანცულს ლექციებზე სძინავს;
- სტუდენტს, რომელიც ზეგანაკვეთური განრიგის გამო ნახევარი საათითაც ვერ მიდის შესვენებაზე, არათუ უნივერსიტეტში;
- სტუდენტს, რომელიც ორი კვირა არ გამოცხადებულა სემინარებზე, რადგან ფიზიკურად გადაღლამ სწავლის ინტერესი დაუკლო.
ასეთ ბავშვებს ყველგან შეხვდებით გარშემო, მომსახურების სექტორში. მათ მხრებზე გადადის ყველაზე მძიმე სამუშაოს ტვირთი წინა ხაზზე.
ჩვენ კი იმას ვარკვევთ, როგორ შეიძლება შეუთავსონ სამსახური სწავლას.
მსგავსი ფუფუნება არ გააჩნია ჩვენს ახალგაზრდობას.
ვინც კმაყოფილია, ალბათ, მათი რიცხვი ერთ პროცენტზე ნაკლებია.
Ikoshvili 