უნივერსიტეტის შემდგომ სუპერ მარკეტში დავსაქმდი სტოკერად.

მაღაზიაში შემხვედრი ნაცნობები გაკვირვებულები მეკითხებოდნენ: აქ დაიწყე მუშაობა, როგორ, სხვა ვერაფერი იპოვეო? თითქოს რაიმე სამარცხვინო ჩამედინოს.

ჩვენთან კვლავაცაა გამჯდარი წარმოდგენა, რომ უნივერსიტეტი მთელი ცხოვრების წარმატებული კარიერის გარანტია.

რეალობაში კი თვითონვე ვაშენებთ საკუთარ აწმყოს ისეთს, როგორიც არის.

უკეთესისთვის ვიბრძვით, ვსწავლობთ, გვტკივა და ვვითარდებით.

სასწავლებელი მოგზაურობის ერთ-ერთი გაჩერებაა – არა უმთავრესი.

სრულ განაკვეთზე იმას ვაკეთებდი, რასაც სტუდენტობისას სწავლასთან ერთად. ოღონდ გაცილებით დიდ ბიზნესში, უფრო ხარისხიანად.

კიდევ და კიდევ გავიმეორებდი იმავეს, ვიდრე უკანა ფრონტზე საკმარისად არ მოვძლიერდები მომდევნო საფეხურზე გადასასვლელად.