წარსულზე თვალის მიდევნებისას ვხვდები, რომ გადარჩენის იმპულსმა უდიდესი როლი ითამაშა ჩემს ცხოვრებაში. არ ვიცი, მართლა… ყოფილა პერიოდები, როცა მიფიქრია, ამაზე უარესი რაღა უნდა მოხდეს მეთქი და ეს უარესიც გამომიცდია.
კურიერობა უგრაფიკოდ, მიმტანობა და გადაქანცული შრომა რესტორანში გამთენიამდე, სუპერმარკეტში კონსულტანტობა, საიდანაც ღამის 00:00 საათზე კილომეტრს გავდიოდი ყინვაში შინ მისასვლელად…
ასე რომ ძალიან კარგად მესმის იმ ადამიანების, რომლებსაც სწავლა გულით უნდათ, მაგრამ გამოფიტულებს წიგნის დაჭერის ძალაც აღარ შესწევთ. რამდენიმე მათგანს უფასოდ ვასწავლე უცხო ენას არასამუშაო დღეებში.